Metrobüse Nasıl Binilir

Taşı toprağı olan altın olan ey koca Metropolistan Ey İstanbul ne hayatlar son buldu sende ne hayatlar var oldu sende. Herkesi savurdun bi o yana bi bu yana. Seni yazmak için uzun uzun yaşamak, tarihi sokaklarını adımlamak lazım. Seni tanımak için; Gece kondunun kırık penceresinden gökdelenleri seyretmek lazım.
Not: Umarım 2017 de metrobüs yukardaki caps gibi olmaz.
Gerçek İstanbul diye bi tabir vardır. Gerçek İstanbul Surlar'ın içindeki bölgedir. Yani çoğumuz aslında İstanbul'da yaşamıyoruz.

Hergün daha çok göç alan İstanbul'un merkezi şiştikçe İstanbul'un dış ilçelerine, kuzeye, batıya, doğuya doğru genişlemeye devam ediyor. Hergün koca koca inşaatlar yükseliyor. Arz talep meselesi de diyebiliriz yoksa bu kadar insanın ne işi var.

PAMUK ŞEKER

PAMUK ŞEKER

Pamuk şeker vereyim mi ? Hem yersin hem de fotoğrafını çekersin dedi. Pamuk şekeri aldıktan sonra uzaklaştı. Giderken de bana fotoğraflamak kaldı pempe kızıl gün batımını. Hayatımız pamuk şeker gibi. Dışardan bakınca şehrin cazibeli ışıkları gibiyiz. Ama şehrin ara sokaklarına dalınca cazibesini yitiyor parıldayan ışıklar, hayatlarımız gibi.

Anne, kız çocuğunu alıp sahil boyunca yürüyüşe çıktı güneşli bi pazar günü. Pamuk şeker satan yaşlı adamı gören minik kız; anne bana da pamuk şeker alsana dedi muzip kız çocuğu edasıyla.

Bölük Pörçük

Bu pazar size dopdolu yazamayacağım. Her şey bölük pörçük. Klavyemdeki tuşlara rastgele basacağım. Yüreğimden aklımdan nasıl ne geçiyorsa öyle yazacağım. Mesai saatim bitmek üzere mesai saatim "sabah 9 akşam 6" bitmeden pazartesi salıya evrilmeden bu yazımı bitireceğim.

 Kendime söz vermiştim her pazar yazacağım diye. Ve yazıyorum şimdi. Saatim 17.16'yı gösteriyor.