Acıya sabredince mi olgunlaşır insan yoksa acıdan kaçınca mı. Kafamdaki ikilemler uykumda bile rahat vermiyor. Günler kara aydınlık arası. Dışarda inşaat işçilerinin çekiç sesleri, yan komşu çocuklarının koşuşlarına karışıyor. Güneşimi kapatıyor sol cephemde her gün daha da yükselen bina. Ve uykularım kaçıyor. Oysa geceden demliydim. |